ปัญหาแรงงานไทยในเกาหลีใต้ที่สำคัญ ได้แก่ ปัญหาการสื่อสารเนื่องจากแรงงานไทยส่วนใหญ่ ไม่สามารถสื่อสารภาษาเกาหลีได้ ทำให้ถูกเอารัดเอาเปรียบจากนายจ้าง นอกจากนั้น แรงงานไทยบางส่วนมีปัญหาในการปรับตัวเข้ากับสภาพการทำงาน ภูมิอากาศ และวัฒนธรรมความเป็นอยู่ แต่ปัญหาสำคัญที่สุดซึ่งเป็นปัจจัยที่ทำให้แรงงาน EPS หลบหนีนายจ้าง คือ ปัญหาการทำงาน โดยไม่สามารถอดทนทำงานประเภท 3D และไม่สามารถย้ายงานได้ เนื่องจากการอนุญาตให้ย้ายงานแก่แรงงานไร้ฝีมือภายใต้ระบบ EPS เป็นสิทธิ์ของนายจ้างฝ่ายเดียว ดังนั้นแรงงานส่วนใหญ่จึงหลบหนีนายจ้างไปเป็นแรงงานผิดกฎหมาย นอกจากนั้น ที่ผ่านมากฎหมายแรงงานเกาหลีใต้กำหนดระยะเวลาการทำสัญญาจ้างไม่เกิน 4 ปี 10เดือน และสามารถต่อสัญญาจ้างได้คราวละ 1 ปี ทั้งนี้ การต่อสัญญาจ้างขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของทั้งนายจ้างและลูกจ้าง ทำให้ลูกจ้างมีสิทธิ์เลือกงานและเลือกนายจ้างใหม่ได้ภายหลังครบกำหนดสัญญาจ้าง 4ปี 10เดือน
การแก้กฎหมายใหม่ของรัฐบาลเกาหลี เป็นการแก้กฎหมายตามความต้องการของนายจ้าง เนื่องจากงานบางประเภท เช่น งานในโรงงานหลอมเหล็ก งานในโรงงานที่มีกลิ่นสารเคมีรุนแรง เป็นต้น มีปัญหาขาดแคลนแรงงาน แรงงานที่ไม่สามารถทนสภาพการทำงานได้ จะหลบหนี หากแรงงานเหล่านั้นทำสัญญาจ้างงานครั้งแรกระยะเวลา 4ปี 10เดือน กับสถานประกอบการขนาดเล็กที่กฎหมายยกเว้นการบังคับใช้เกี่ยวกับค่าจ้าง/ค่าล่วงเวลา หรือสถานประกอบการที่มีสภาพการทำงานเลวร้าย แรงงานเหล่านี้นอกจากไม่สามารถเปลี่ยนงานหากนายจ้างไม่ยินยอมแล้ว หากจะทำงานต่อในเกาหลีใต้อีกไม่เกิน 2 ปี ตามที่กฎหมายกำหนด จะต้องต่อสัญญาจ้างกับนายจ้างรายเดิมเท่านั้น
